Wybór i zakup oczyszczalni to sprawa dość prosta, ale… to tylko połowa sukcesu. Jak się okazuje, często kwestia montażu to temat, który dużo bardziej martwi naszych klientów. Dlatego warto już przed zakupem skonsultować to z naszymi fachowcami. Oczywiste jest, że nie każdy musi się znać na działaniu oczyszczalni ekologicznych, a tym bardziej na ich montażu. Dlatego właśnie profesjonalni doradcy z firmy Tolen towarzyszą klientom od chwili wyboru modelu aż do momentu, gdy oczyszczalnia ścieków jest już zamontowana i gotowa do użytku. Warto jednak wiedzieć, że część urządzeń nadaje się do samodzielnego montażu bez konieczności pomocy ze strony producenta oraz bez utraty gwarancji. Wyjaśniamy, jak wykonuje się taki montaż przydomowej oczyszczalni ścieków.

montaz-background.jpg

Montaż przydomowej oczyszczalni ścieków a jej rodzaj

Bardzo ważną kwestią jest wybór odpowiedniego urządzenia, które sprawdzi się w danych warunkach wodno-gruntowych. Oczyszczalnia biohybrydowa sprawdzi się w każdym terenie, natomiast w pozostałych typach oczyszczalni w przypadku niesprzyjających warunków wodno-gruntowych. trzeba czasem zastosować dodatkowe zabiegi. Gdy występuje wysoki poziom wód gruntowych, drenaż instaluje się w nasypie, natomiast gdy grunt na posesji został zakwalifikowany jako średnioprzepuszczalny, stosuje się wspomagającą warstwę pisaku. Jednak bez względu na to, czy wybór padł na oczyszczalnię biologiczną, ekologiczną czy biohybrydową oraz jakie warunki występują na działce, mogą Państwo liczyć na kompleksowe wsparcie fachowców. Nasi specjaliści zapewniają montaż przydomowych oczyszczalni ścieków na terenie całego kraju.

Przydomowa oczyszczalnia ścieków – montaż a lokalizacja

Aby zoptymalizować działanie oczyszczalni, warto umieścić osadnik gnilny nie dalej niż w odległości 3–10 metrów od budynku. To ważne z uwagi na temperaturę ścieków dostających się do zbiornika. Nie powinny one ulegać wychłodzeniu, gdyż wówczas tłuszcz będzie osiadał na ściankach rury. Zatem umieszczenie osadnika gnilnego w odległości około 20 metrów spowoduje, że urządzenie częściej będzie wymagało czyszczenia. Watro też zwrócić uwagę na to, aby zbiornik był zainstalowany w miejscu, do którego wóz asenizacyjny będzie mógł swobodnie dojechać i wypompować osad ze zbiornika. Trzeba bowiem wiedzieć, że wąż, w jaki wyposażony jest pojazd, zwykle nie jest dłuższy niż 20 metrów.

Szamba ekologiczne – montaż elementów instalacji wewnętrznej w budynku

Wybór odpowiednich parametrów i odległości jest oczywiście uzależniony od rodzaju oczyszczalni. Zagłębienie zbiornika zależy od głębokości, na jakiej umieszczone jest wyjście rury kanalizacyjnej z budynku. Warto wiedzieć, że osadniki gnilne może przykrywać warstwa ziemi aż do 120 cm. Jednak rura kanalizacyjna powinna być wyprowadzona płyciej. To umożliwia zachowanie przy przepływie grawitacyjnym wymaganej odległości (1,5 m) między drenażem rozsączającym a wodami gruntowymi. Nie można zapomnieć o odpowiednim umiejscowieniu układu wentylacji, który odpowiada za warunki tlenowe w drenażu oraz pozwala pozbywać się gazów z osadnika gnilnego. Kanalizacja wewnętrzna powinna zawierać co najmniej jeden pion wyprowadzony pod dach, zakończony wywiewem nie mniejszym niż o średnicy 10 cm.  Ma to na celu zapewnienie stałego dopływu powietrza do oczyszczalni i optymalizację jego przepływu przez urządzenie.

Szambo ekologiczne – montaż zbiornika

Pierwszym krokiem powinno być oczyszczenie miejsca, gdzie ma być umieszczony zbiornik, z wszelkich przedmiotów i elementów, które mogą przeszkadzać w instalacji. Podłoże powinno być stabilne i nienarażone na znaczne obciążenia. Właz rewizyjny musi wystawać ponad powierzchnię, powinien być zapewniony do niego swobodny dostęp, który umożliwi dojazd wozu asenizacyjnego i obsługę oczyszczalni. Biorąc pod uwagę fakt, że zbiornik ma być zamontowany na głębokości max. 1, 2 m, należy wykonać odpowiednio głęboki wykop. Następnie należy wyrównać dno i wykonać 10-centymentową podsypkę piaskową lub piaskowo-cementową. Dopiero na takim podłożu można ustawić zbiornik, wypoziomować go i podłączyć do systemu kanalizacji wewnętrznej – jeśli średnica rur jest różna, należy wykonać redukcję. Teraz wystarczy już tylko zbadać szczelność (po prostu puszczając wodę). Jeśli nie ma wycieków, można rozpocząć zasypywanie zbiornika, wypełniając przestrzeń między nim a ścianą wykopu 30-centymentową warstwą zasypki. Zasypywanie należy zakończyć w momencie, gdy pokrywy włazów znajdują się na wysokości około 10 cm ponad poziomem gruntu.

Montaż osadnika gnilnego w trudnych warunkach

Czasami montaż oczyszczalni ścieków musi być wykonany w nietypowych warunkach, np. przy wysokim poziomie wód gruntowych bądź pod jezdnymi ciągami komunikacyjnymi. Warto wiedzieć, że zbiornik można zainstalować pod podjazdem dla aut. Wtedy jednak powierzchnia musi być dobrze utwardzona. Najczęściej stosuje się wówczas nawierzchnię z kostki brukowej bądź wylewkę płyty betonowej. Taka płyta powinna mieć powierzchnię o metr szerszą i dłuższą niż powierzchnia zbiornika. Czasem jest możliwe zamontowanie zbiornika na podsypce z suchego betonu i obsypaniu go gruntem sypki, do górnej granicy części walcowej. Wówczas jednak na wysokości włazów rewizyjnych wylewa się 15-centymetrową zbrojoną płytę betonową. Zbiornik bez tego typu umocnień można stosować jedynie pod pieszymi ciągami komunikacyjnymi.

Montaż drenażu rozsączającego

Pierwszy krok to montaż studzienki rozdzielczej oraz jej połączenie z wlotem osadnika. Ważne, by rura prowadząca od osadnika do studzienki była ułożona tak, aby zachować minimum 1-procentowy spadek w kierunku przepływu ścieków. Kolejny krok to przygotowanie drenów (40-60 cm szerokości, 30 cm głębokości i max. 20 m długości) poniżej otworów w studzience. Dreny powinny być układane z maksymalnie 0,5-procentowym spadkiem. Dno wykopów należy wysypać 30-centymetrową warstwą żwiru płukanego, dopiero na nim układa się rury drenarskie. Nacięcia rur muszą być skierowane na boki. Nitki drenażu zakańcza się kominkami napowietrzającymi co najmniej 50 cm nad powierzchnią gruntu, a rury przykryć cienką warstwą żwiru. Na to nakłada się pas geowłókniny, a dopiero wówczas przysypuje się gruntem i wyrównuje z poziomem otaczającego terenu.

Montaż przydomowej oczyszczalni ścieków z zastosowaniem niestandardowych rozwiązań

Nie zawsze teren umożliwia bezproblemowy i szybki montaż. Czasem konieczne staje się dodatkowe przygotowanie terenu. Gry grunt jest dobrze przepuszczalny, a poziom wód gruntowych niski, nie trzeba stosować dodatkowych zabiegów. Natomiast w przypadku wysokiego poziomu wód gruntowych nie można zastosować klasycznego układu i połączenia elementów. Wówczas należy wykonać nasyp i tam umieścić drenaż. W przypadku gruntu o średniej przepuszczalności należy zastosować wspomagającą warstwę pisaku. Niezależnie od aktualnych warunków glebowo-wodnych przydatne będą również: pospółka piaskowo-żwirowa, żwir płukany oraz geowłóknina.